Obóz "Wehikuł Czasu"
HAL 2024

No to ruszamy z obozową relacją

Piątek 21-go czerwca........... to wigilia naszego obozu, ale dla kwaterki  to początek.

              Z lekkim opóźnieniem wyruszyliśmy do Imielina. Nie jest dla nas nic nowego to opóźnienie, ale za to nie oglądaliśmy popisów naszych kopaczy w Berlinie.
            Imielin przywitał nas słoneczną pogodą i ciepłym jeziorkiem. Kto przy zdrowych zmysłach, w taką pogodę zajmowałby się takimi przyziemnymi czynnościami jak stawianie namiotów. No na pewno nie nasi harcerze, którzy za to przetestowali jeziorko, a właściwie to kąpielisko na terenie KŻ OPTY. 

          Test kąpieliska zaliczony, ale na stawianie namiotów brakło czasu, śpimy wiec w bazie. Oczywiście nie tak od razu śpimy, ale tak jakoś lekko po północy oczka wszystkim się zamknęły i oddaliśmy się w objęcia Morfeusza.  
Dobranoc.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

           Po kolacji, tak około 20.15, zapowiadane harcerskie ognisko z wszystkimi zaproszonymi osobami z Imielina, już prawie wystartowało. "Prawie" robi wielką różnicę, bo dochodzi  20.20 a tu przy ognisku garstka naszych rodziców. Oczywiście są tu wszyscy nasi harcerze. Już chcemy likwidować nadmiarowe ławki, a tu nie wiedzieć kiedy przysiadło się do nas duuuuużo osób. Były piosenki, zabawy ruchowe, przemówienia, wyznaczenie strażników ognia, czyli dla nas coś oczywistego, a coś co się bardzo spodobało miejscowym żeglarzom.
          Przed północą piątka naszych bierze udział w nocnym rejsie. Ten rejs to właściwie nocne regaty, które polegały na znalezieniu i złowieniu wianków. W końcu to Noc Kupały i jedyna okazja aby tutaj pływać w nocy. Choć znaczącego miejsca nasi harcerscy żeglarze nie zajęli - to zabawa była przednia.
        Za to po północy, tak bliżej godziny pierwszej po tej północy, wystartowało Przyrzeczenie Harcerskie dla dh. Ali i dh. Janka. Od tej nocy mamy kolejnych "ukrzyżowanych" harcerzy w drużynie, jednocześnie najmłodszych członków ZHP.
      Noc pełna wrażeń już się powoli kończy, więc szybki skok do śpiworków i już po chwili wszyscy zasnęli błogim snem.  No cóż, jutro też jest dzień.

Dobranoc.                                                                                                                                                        Napisał dh Mirek

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

23 czerwca - Niedziela, drugi dzień obozu w Imielinie.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Wtorek to przywitanie z morzem

              Samochód dh Mirka z kadrą młodzieżową dojechał na miejsce naszego obozu około godziny drugiej nad ranem. Za to bus z harcerzami i druhem Bartkiem w środku, dotarł do Krynicy tak około szóstej. Czas teraz na krótką drzemkę, a nasz dzień rozpoczynamy poranną gimnastyką na plaży. 

           Po śniadaniu, nie dało się inaczej, udaliśmy się na plażing, smażing :).  Morze w Krynicy super, a pogoda... Grecy mogą nam zazdrościć.

           Po południu zaczynamy budować nasz obóz. Powstało ogrodzenie a i brama obozowa też się pojawiła. W końcu - jak nie ma bramy to wejdą chamy.  Menażkowce i totemy to kolejne nasze prace. O, obóz wygląda już na zamieszkały :)
        Wieczorem po raz pierwszy flaga Polski zawisła nad nami, by chwilę potem została ściągnięta z masztu na nocny odpoczynek. Napisali: Dh. Ala i Dh. Jan. Korekta dh Milenka i dh Tymek

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Czwartek - dzień inny niż zwykle.
Jak zwykle inny, tak już mamy.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

No to nastał piątek - raczej planowo więc bez większego zaskoczenia się to stało.

Jakoś sprawozganie się samo(?) wykasowało to je postaram się po miesiącu uzupałnić na bazie zdjeć wklejonych poniżej.

Raczej nie dam rady, może potem.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

29 czerwiec to sobota - czyli zaczynamy ostatni tydzień obozu

Dzisiaj dzień spieszonego piechura.

 
Dzień wyjątkowy, bo rozpoczął się od imprezki urodzinowej. To właśnie dzisiaj Hania świętuje swoje dwunaste urodzinki. Było dla niej najpierw niespodziewane sto lat, a potem życzeniom nie było końca. Wszystkie muszą się spełnić, muszą i basta.
Po śniadaniu szybki apel i ruszamy.  Na początek wybieramy się na Ruską granicę. W tym roku strażnicy na granicy nie chcieli ani z nami rozmawiać, a i selfiakami z nami też nie byli zainteresowani. No cóż, ich strata. Po zrobieniu kilku fotek, przed najbardziej obleganym  szlabanem na wschodniej granicy, wskoczyliśmy do wody. Dalej na wschód już się pluskać nie dało bo tam już nie jest unia, ale było warto. Ludzi mało, woda ciepła, czysta i wreszcie pofalowana. Nasza solenizantka Hania stwierdzała, że to najlepsze jej dotychczasowe urodziny. Nie wie, że za rok będą jeszcze lepsze.
Wszystko co dobre się kończy, no więc czas na marsz powrotny do naszego gniazda. Kilka kilometrów marszu po plaży jakoś szybko przeminęło, choć na obiad tym razem spóźniliśmy się. Po drodze mieliśmy nieco "atrakcji" np. zdechła foka wyrzucona na plażę.
Bigos, który na naszych głodomorów czekał, nielicznym tylko nie smakował. Ciekawe, czy to zasługa kucharza, czy zmęczenia marszem.  Cisza poobiednia ledwo się skończyła, a tu czas kolacji i powolne szykowanie się do capsztyku. W ramach tego szykowania się uruchomione zostały gitary dla naszych obozowych grajków. Na dzisiaj to tylko trenują, ale może już niedługo dadzą popis przy ognisku. Czekamy niecierpliwie.
Przed spaniem czeka nas jeszcze ognisko z sąsiadami zza płotu. Wspólne zuchowo - harcerskie ognisko przeplatane było zarówno harcerskimi, jak i zuchowymi muzycznymi hiciorami oraz pląsami. Nie wiedzieć czemu nocka nastała, szykujemy się do zakończenia dnia, lecz tu jeszcze rozdanie listów, które napisali nasi harcerze do .... naszych harcerzy.
Piosenka "Późno już" kończy nasz dzień. Pozostał szybki skok do śpiworków, bo jutro wcześniejsza pobudka jest planowana. Ruszamy rankiem do Fromborka.

Redaktor dyżurny dh Mirek

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

30 czerwca od północy nastała niedziela - a to dzień spotkania z Kopernikiem

Dzień, to już taka nasza tradycja, zaczynamy od apelu po śniadaniu. To co było przed nim, to taki wstęp lub rozgrzewka.
Podczas apelu, też tradycyjnie, ogłaszamy ulubieńców kadry i oboźnej. Dzisiaj są nimi Karina oraz Ignacy. Ktoś by mógłby posądzać nas o nepotyzm, ale tym razem tak nie jest.
Po skróconym apelu, Meleksem ruszamy do Krynicy, gdzie czeka na nas statek do Młocin. Taki mały żart, oczywiście do Fromborka. Płynie się tam prawie 2  godziny, ale na statku jest kiosk z colą, pepsi i ze słodkościami, więc rejs jakoś szybko minął.
Po wyladowaniu na brzegu kierujemy swe kroki do Muzeum Historii Medycyny.  Oj, nie narzekajmy na dzisiejszą służbę zdrowia. Ludzie dawniej mieli dużo gorzej, wystarczyło poczytać, jakimi sposobami i jakimi narzędziami posługiwali się dawni medycy. Upuszczanie krwi, pijawki, zioła, jednym słowem szarlataneria.
Z muzeum powolnym, acz dostojnym krokiem kierujemy się do planetarium. Nie powala ono na kolana, zwłaszcza tych co byli ostatnio w Śląskim Planetarium,  ale  miejsca  są badzo wygodne. Wygodne i przyciemnione na tyle, że kilkoro z naszych harcerzy zasnęło wraz z początkiem seansu.

Po wyjściu z planetarium wracamy na statek i ruszamy w powrotny rejs. Podróż minęła bezproblemowo, choć na zakupy brakło czasu, bo obiadokolacja już czekała. Inna atrakcja wieczoru to ulewny deszcz, który wymusił na nas zmianę planów. Zamiast ogniska i parady oszustów, dh. Milena poprowadziła musztrę. Świetnie jej to poszło, tak zresztą jak i tym musztrowanym.
Wieczorem jeszcze tylko rozdanie listów, to też nasza nowa atrakcja, ściągnięcie flagi i zaliczamy skok do śpiworków. 

I tak skończyła się .... handlowa niedziela

                                                                                                                                                                                                                                          I znów Redaktor dyżurny dh Mirek

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Poniedziałek - i start w nowy miesiąc oraz w Grecki dzień

Tutaj wstawimy zdjęcia

I znowu dzień rozpoczynamy gimnastką, ale jakby nieco inną, bo na grecką nutę. Przy greckiej muzie stare ćwiczenia wydają się jakby inne,a mistrzem ceremonii jest dzisiaj Ignacy i jego tata, czyli dh Bartek.

Apel jakby nieco bez zmian, bo pokazujemy, kto jest ulubieńcem kadry i ulubieńcem oboźnej, ale już po chwili odwiedza nas Hermes, który zaprasza nas na wyścigi rydwanów i inne piaskowe atrakcje. Woda ciepła i nieco pofalowana, więc z wodnych atrakcji korzystamy też. Nie mogło zabraknąć rekonstrukcji historycznej bitwy pod Maratonem.
Po południu czekają nas igrzyska. Tutaj dh Bartek się wykazał prowadząc różne konkurencje z cyklu biegaj, rzucaj, walcz. Tak nieco dodatkowa i mało grecka konkurencja nam wpadła, a był to "Ruski saper".  Tak w dużym uproszczeniu polegało to na rozbrajaniu pola minowego za pomocą nogi albo i dwóch nóg.
| Wieczorny pakiet zajęć to prezentacja zdjęć i filmów z naszego greckiego rejsu. W końcu odbył się on w pobliżu Aten, więc trzeba było to wykorzystać.
Na więcej czasu nie starczyło, bo chcieliśmy dzisiaj wcześniej iść spać, lecz znowu średnio się to nam udało.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

No to mamy wtorek, deszczowy wtorek.

Pada, i to pada od nocy dość intensywnie na tyle, że zamiast wycieczki do Gdańska zostajemy na miejscu.

Najpierw uruchamiamy Saloon planszowych gier starszych i tych młodszych. Cztery stanowiska oraz cztery różne gry. Były: Scrable, Rumbikumb, kółko i krzyżyk plus Państwa - Miasta oraz ta dzisiaj najważniejsza gra, czyli "Gnaj do celu w Pe eR eLu". Nikt nie przegrał, a wszyscy byli wygrani.
Po południu przenosimy się do świata szyfrów. Tutaj dziewczyny z kadry młodzieżowej poprowadziły lekcję ze znajomości szyfrów: Gaderypoluki, Polityka Renu,Komórkowy, Karolinka, czekoladka. Teraz już będzie się dało wysłać wiadomość bez obawy, że odczyta to mama, czy jakiś nauczyciel.
Przed kolacją ruszamy na krótką pieszą wycieczkę na Górę Pirata. To jest miejsce położone na trasie migracji ptaków. Widzieliśmy klucz dzikich gęsi (chyba gęsi), które majestatycznie przeleciały w naszym pobliżu.

Uczymy się też posługiwania się kompasem, może też się to kiedyś przyda, a tymczasem szykujemy również seans filmowy. Dzisiaj filmowym hitem są "Czarne stopy".
Wieczór już nadszedł, ale my dnia nie kończymy. Pod przewodem dh. Milenki kadra przygotowała i poprowadziła nocny bieg przygodowy. Przed północą wszyscy już śpią, a jutro będzie póżniejsza pobudka

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Środa -  finał obozu coraz bliżej... 

Dzień zaczęliśmy od gimnastyki do piosenek w stylu lat 80- tych. Nasz wehikuł czasu zabiera nas dzisiaj do PRL-u. Nie zapominamy jednak o apelu i ogłoszeniu ulubieńca kadry i ulubieńca oboźnej. 

Pogoda poprawiła się na tyle, że dziś wyruszamy na wyprawę do Krynicy Morskiej. Wchodzimy tu na latarnię morską. Nie zabrakło przerwy na lody, a przed powrotem na bazę czeka na nas niespodzianka - idziemy do parku linowego. Potem niektórzy wracają pieszo na bazę, a inni zatrzymują się jeszcze w Krynicy na zakupach i wracają Meleksem. 

Po ciszy poobiedniej przychodzi czas na przygotowania do dyskoteki w stylu lat osiemdziesiątych. Nasz obóz powoli się kończy, więc staramy się wykorzystać każdą chwilę najlepiej jak się da.

Dyskoteka ujawniła kreatywną stronę naszych harcerzy i harcerek. Pokaz mody w stylu lat osiemdziesiątych przeniósł nas w czasie niczym nasz wehikuł. Udało nam się wybrać króla i królową naszej zabawy. Według uczestników najbardziej imponujące stroje mieli Ignacy  i Julka, kadra zaś niestety nie brała udziału w rywalizacji 😥. Przy muzyce z czasów naszych rodziców bawiliśmy się przednio. Okazało się, że klasyki "naszej młodości" są im dobrze znane. Było mnóstwo dobrej zabawy, tańca i zdartych głosów. 

Przed snem udało nam się jeszcze zobaczyć film -"Skazany na bluesa", który opowiada historię życia autora słów naszej obozowej piosenki "Wehikuł czasu"- jako przestrogę, przed dokonaniem niewłaściwych wyborów w życiu. 

Podróż w lata 80-te zakończyliśmy tradycyjnym harcerskim kręgiem i ściągnięciem flagi. 

Dobranoc.

Zrelacjonowała dh. Alicja

Najpierw wchodzimy na latarnię morską a potem podejmujemy się wejścia na wysoką trasę linową. No może nie wszyscy.

A to kikla wspomnień z tematycznej dyskoteki. 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

W końcu nadeszło to co musiało dojść czyli czwartek 4-go lipca i ostatni dzień obozu w Krynicy

Tym razem nieco więcej zdjęć niż zwykle.

Tym razem nic nowego, bo zaczynamy dzień gimnastyką. Za to po apelu sesja fotograficzna dla Pana Prezydenta, prezydenta Katowic.

Trochę przez te zdjecia czasu nam uciekło więc czym prędzej pomykamy na plażę by pożegnać się z morzem. Dzisiaj pogoda taka, że przygoniłanaszych harcerzy do obozu dużo przed obiadem.

     Za to po obiedzie startuje HaBeTa, czyli Harcerski Bieg Terenowy. Z małymi trudnościami ale wygrali go wszyscy, choć pierwsze miejsce zajęły dziewczyny z zastępu od dh. Emilki.
Przed kolacją, a własciwie już w trakcie biegu, rozpoczynamy likwidację   obozu. Na pierwszy ogień idzie magazynowy namiocik a zaraz po nim ogrodzenie oraz menażkowce.  
Ostatnia kolaacja to i musi być ostatnie ognisko. Pierwszy raz (i niestety ostatni) rozpalamy je na Piaskowej Skarpie. To ognisko to też nieco inne niż dotychczasowe, bo wręczamy na nim nagrody oraz wyróżnienia. Dodatkowo dh Janek opowiedził trochę historii o Hiszpanii i rejonie gdzie żyje. Niestety i tutaj pogoda pokazuje kto tu rzadzi. Choć tak po prawdzie to deszcz przegonił nas do obozu. Oj, mamy w tym roku deszczowy problem. Za to plusem tego jest to, że mają nasi obozowicze więcej czasu na pogaduchy, bo spać to i tak nikt nie chce. Ostatecznie przed północą udało się wszystkich zapakować do śpiworków. Deszcz i zmęczenie spowodowało, że nikt nie myśli om zielonej nocy.

Opracował dh Mirek.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Piątek to dzień wyjazdowy z Krynicy ale to jeszcze nie koniec obozu.

Dzisiaj gimnastyka o połowę krótsza, ale za to dwa razy intensywniejsza. Tym sposobem więcej werwy wstąpiło w naszych obozowiczów.  Likwidujemy resztki naszego obozu i po śniadaniu stajemy do ostatniego apelu.
Ze smutkiem na buziach dowiadują się funkcyjni, że pozostało im już tylko kilkanaście godzin na swoich obozowych funkcjach. Za to dodatkową atrakcją jest losowanie wśród najlepszych uczestników naszego obozu śpiwora.  Najlepszymi obozowiczami byli w tym roku ....,wszyscy  więc i w losowaniu uczestniczyli wszyscy. Los uśmiechnął się do Zuzi która wylosowałw Śpiwór Dobrych Snów.
Przed południem ruszamy naszymi busikami, już bez postojów, na Grunwald. Czeka tam na nas pani przewodnik która będzie oprowadzać nas po muzealnej wystawie. Ci co byli wcześniej w tym muzeum są mile zaskoczeni bo ekspozycja w muzeum grunwaldzkiej bitwy jest w dużej części multimedialna czyli przyjazna dla młodzieży.
Z muzemu ruszamy na spacerek do pobliskiej Rycerskiej Gospody. Duży kotlet schabowy z ziemniakami i surówką smakował wszystkim bo zwróciliśmy do kuchni puste talerze. Dodatkową atrakcją tej restaurcji była dmuchana zjeżdżalnia gdzie bawili się nie tylko nasi najmłodsi. 
Z restauracji idziemy na uzupełnienie zapasów na drogę powrotną i powolnym krokiem przez pole bitwy ruszamy do autokaru. Po drodze napotykamy jeden otwarty (!) Toi Toi i tym sposobem stojąc do niego w kolejce doczekaliśmy zachodu słońca. Na odwiedziny w obozach rycerskich czasu brakło. Tak po prawdzie to tych obozów za dużo nie było, a te co już były to dopiero rozstawiały się. Tym samym dużo nie straciliśmy.
Z pełnymi siatkami i pustymi pęcherzami zatrzymujemy się przy grunwaldzkim pomniku. To tutaj robimy sobie wieczorne zdjęcia i urządzamy rekonstrukcję bitwy. Może odbiegała ona nieco od wizji Sienkiewicza czy nawet współczesnych historyków, ale podobać się musi. Dla potwierdzenia tych słów odsyłam na stronkę FB drużyny i obozu gdzie ta nasza rekonstrukcja jest uwieczniona.
W ten to sposób dotrwaliśmy do 23.00 czyli do godziny gdzie skończył się obowiązkowy postój dla kierowcy i nie pozostao już nic innego jak ruszyć w kierunku Katowic. Podróż minęła bez większych problemów za to z przerwą w okolicach Łodzi gdzie pożegnaliśmy naszego Janka. Miło go będziemy wspominać i liczymy że za rok do nas też dołączy.
Wczesnym rankiem (już w sobotę) busik dotarł do szcepówki gdzie nieco zaspani rozpakowywujemy się i stajemy do ostatniego obozowego kręgu. Po puszczeniu iskierki i tuż pomtym rozerwaniu kręgu historia obozu Wehikuł Czasu  dobiegła końca. Pozostaną tylko wspomnienia, zdjęcia i ta relacja.

Ja wszystkim dziękuję za te minione SUPER dwa tygodnie, które będę naprawdę miło wspominał. Dziękuję całej kadrze za przygotowanie oraz prowadzenie naszego obozu a obozowiczom życzę miłych dni na resztę wakacji.
KONIEC

Opracował Komendant Obozu Wehikuł Czasu phm Mirosław  Kmiecak 

Na koniec w formie załącznika trochę zdjęć naszych obozowiczów i naszego obozu.

No to jeszcze trochę

Więcej zdjęć i filmów będzie można sobie zgrać we wrześniu na zbiórce drużyny